اصول اساسی و ویژگی های فرآیند ریخته گری گریز از مرکز

ریخته گری گریز از مرکز یک تکنیک ریخته گری منحصر به فرد است که شامل تزریق فلز مایع به داخل یک قالب چرخان با سرعت بالا، با استفاده از اثرات دینامیکی مایع فلزی تحت نیروی گریز از مرکز برای پر کردن قالب و تشکیل یک ریخته گری است. تحت عمل نیروی گریز از مرکز، فلز مایع می تواند به طور موثر قالب را به صورت شعاعی پر کند، سطح آزاد ریخته گری را تشکیل دهد و یک سوراخ داخلی استوانه ای بدون نیاز به هسته ایجاد کند. علاوه بر این، نیروی گریز از مرکز همچنین به حذف گازها و آخال‌های موجود در فلز مذاب کمک می‌کند و بر فرآیند تبلور فلز تأثیر می‌گذارد و در نتیجه خواص مکانیکی و فیزیکی قطعات ریخته‌گری را بهبود می‌بخشد.

از نظر ویژگی های فرآیند، ریخته گری گریز از مرکز مزایای قابل توجهی دارد. اولا، به طور قابل توجهی توانایی پر کردن فلز مذاب را بهبود می بخشد، به ویژه برای تولید ریخته گری لوله بلند و دیواره نازک مناسب است، و فرآیند تولید ریخته گری آستین و لوله را ساده می کند. ثانیا، ریخته گری گریز از مرکز تقریباً هیچ مصرف فلزی در سیستم ریختن و سیستم رایزر ندارد، که باعث بهبود عملکرد فرآیند می شود. علاوه بر این، این فناوری ساخت ریخته‌گری‌های فلزی کامپوزیت مانند آستین‌های مسی با پشتی فولادی، غلتک‌های دو فلزی و غیره را تسهیل می‌کند. با این حال، ریخته‌گری گریز از مرکز دارای محدودیت‌هایی مانند تمایل ریخته‌گری‌ها به ایجاد تفکیک وزن مخصوص، نادقیق قطر سوراخ داخلی، محدودیت‌های خاص در سطح ناهموار و ناهمواری است.

به طور کلی، ریخته‌گری گریز از مرکز به دلیل اصول اولیه منحصر به فرد و ویژگی‌های فرآیندی قابل توجهی که دارد، جایگاه مهمی را در زمینه ریخته‌گری به خود اختصاص می‌دهد، به ویژه در تولید ریخته‌گری‌های لوله‌ای، آستین‌شکل و حلقه‌ای شکل که مزایای منحصر به فردی را نشان می‌دهد. انتظار می رود با بهینه سازی مداوم پارامترهای فرآیند و ابزارهای فنی، فناوری ریخته گری گریز از مرکز دامنه کاربرد خود را بیشتر گسترش دهد، کیفیت ریخته گری و کارایی تولید را بهبود بخشد.